Utworzono: 12 październik 2020

Czy można zapomnieć o podróżach? Czy można oprzeć się planom wyruszenia w poszukiwaniu kolejnej przygody? W moim przypadku nie, a im bardziej nie mogę swobodnie tego zrobić tym bardziej doceniam moje wspomnienia, które składają się w całość mojego podróżniczego życia. Z przyjemnością sięgam po ciężkie albumy pełne kolorowych zdjęć. Siadam do kolejnej prezentacji, którą będę mogła pokazać wszystkim spragnionym nowych odkryć. Biorę do ręki kolejną książkę, przewodnik czy z niecierpliwością zaczynam przeglądać strony podróżników. Czasami zaszywam się z moimi planami na plaży, czasami na Starym Mieście w Lublinie. Zawsze z jednym zamiarem – ustalić nowy cel, znaleźć nowe miejsce z nadzieją na nową przygodę…. Tak to jest jak człowiek rodzi się z nieograniczoną pasją spełniania marzeń. Ruszajcie za głosem świata ?

Utworzono: 25 marzec 2020

25 marca 2020

Ograniczenia… coś czego chyba nikt nie lubi i niezależnie czego dotyczą. Budzi się w nas bunt, zwłaszcza kiedy na zaistniałą sytuację nie mieliśmy wpływu i w zasadzie jesteśmy, w naszej ocenie,  jakby ofiarami sytemu nakazów, zakazów. Czujemy obawy, że coś nam umknie, coś przeoczymy. Nie możemy realizować zwykłego planu dnia nie mówiąc o tym, że marzenia wydają nam się wyjątkowo trudne, wręcz nierealne do spełnienia.

A tak jest właśnie dziś. W ograniczeniu do świata niekoniecznie wielkiego mieszkania. Cztery ściany, sufit i internet. Coś, co dla mnie jest zupełnie niewystarczające do życia. Całe życie obracam się wśród ludzi, zwiedzam, zachwycam się przyrodą, odrywam tajemnice miejsc niezwykłych. I nagle stop. Wszystko się zatrzymuje. Świat dostępny jest tylko przez ekran komputera czy telefonu. Próbujemy organizować się w zupełnie nowej rzeczywistości. Ja czuję jakąś niezwykłą stratę, jako ktoś kto potrzebuje niemal nieustannie towarzystwa, rozmów, przestrzeni. Mam tylko nadzieję, że może choć przyroda przez chwilę skorzysta z tego naszego ograniczenia. Odetchnie. Odrodzi się. Jeśli nie jest to najlepszy czas dla nas to niech będzie dla niej.. do zobaczenia ?

Utworzono: 18 lipiec 2019

• Kaszmir Indie
• Leh
• Royal Enfield

".. Twoje imię do czegoś zobowiązuje” – często zdarzało mi się słyszeć takie słowa, jak wracałam z kolejnej wyprawy życia. Z miejsc, gdzie niekoniecznie planowałam być, z ludźmi, których nie marzyłam nawet poznać, ze wspomnieniami, które do dziś są nieodłączną częścią mojego życia. Podróż, nawet ta najbardziej szczegółowo zaplanowana rządzi się zwykle swoimi prawami. Los chodzi swoimi drogami i tylko warto poddać  się tym chwilom emocji, aby odkryć coś nowego a może odkryć siebie. Tak się stało zaledwie kilka dni temu, kiedy rozpakowałam plecak wyciągając z niego kask motocyklowy, starą kurtkę i ściągając z nóg, po kilkunastu godzinach lotu buty, również motocyklowe.

Za sobą mam dwa tygodnie absolutnie niezwykłej podróży po indyjskich Himalajach. Kaszmir przywitałam ze wspaniałymi ludźmi, jakich poznałam na tej wyprawie, z którymi zdobyłam najwyższe przełęcze świata, spałam na 4900 m n.p.m i spędziłam najlepszy, choć krótki czas prawie na dachu świata. Czy można być uzależnionym od zwiedzania świata – można. Życzę Wam aby nigdy Wam się to nie znudziło…  Julley..

Utworzono: 10 kwiecień 2019

W jakich chwilach czujecie, że coś trzeba zmienić, że jakoś Was tak nosi, nie możecie sobie znaleźć miejsca a może tych miejsc jest właśnie za dużo?? Ja nie mam recepty na długotrwałe związki z owymi miejscami. Podążam zwykle za uczuciami, za ludźmi, za emocjami. Intuicyjnie wyczuwam nadchodzący czas, kiedy zbyt często spoglądam na plecak, chce mi się spać w śpiworze, zostawiam otwarte okno na noc, jakby to właśnie wtedy miała nastąpić jakaś niezwykła teleportacja. Nie zawsze za to przemieszczam się tam gdzie marzę. Rozsądek i poczucie obowiązku jakoś mnie dyscyplinuje i trzyma w jakimś wnętrzu aż zaczynam czuć, że mi ciasno. Potrzebuję przestrzeni. Wy też? Zacznijmy może od Gdyni. To dobry start, metę określcie sami. Moja jest gdzieś za horyzontem, tam gdzie jeszcze mnie nie było albo gdzie czułam się tak wyjątkowo, że bez zastanowienia chcę wrócić. Dzień dobry wiosno. Wyruszam na spotkanie z..... :)

Utworzono: 04 wrzesień 2018

Gdzieś w międzyczasie minęła wiosna, lato wyjątkowo gorące, pełne morza, uśmiechu, bieli żagli zagościło na dobre. Postanowiłam korzystać ze wszystkiego co pojawiło się dookoła. Spacery, przyjazdy niezliczonej ilości gości, filmowe lato, kąpiele w wyjątkowo ciepłym Bałtyku, nowe miejsca, nowi ludzie... Każdy dzień był małą wakacyjną przygodą. Udało mi się nawet usiąść do dalszego pisania kolejnej książki, choć tu ciągle brakuje mi kilku spokojnych dni na skupienie się nad naszą wyprawą do Nowej Zelandii, która jest jej bohaterką. Ale nie poddaję się. to teraz plan nr 1. Zaraz po tym jak zeszłam z pokładu jachtu Selma Racing poczułam, że wiejący wiatr w jej żagiel rozpędził mnie na dobre. Teraz to już na pewno zabraknie mi czasu na sen... Może prześpię się między jedną a druga wachtą gdzieś na morzu... a póki co zajrzę na plażę. Tam na horyzoncie zawsze czai się jakaś nowa inspiracja :) 

Utworzono: 11 kwiecień 2018

 

W tym roku wiosna z wyjątkowym oporem zbliżała się do Polski. Wszystko wskazywało na to, iż nie będzie to zielona eksplozja ciepła a raczej dłużące się poranki, w oczekiwaniu na pojawienie się słońca. W takich okolicznościach zdecydowaliśmy się jednak rozpocząc sezon żeglarski. Z początku z niepokojem przyglądałam się jak morzem targa sztorm. Perspektywa nie była optymistyczne. A przy tym wahania temperatury między -3 a +2 stopnie Celcjusza. Ale nie było odwrotu. Uzbrojona po zęby w niezliczoną ilośc warstw ciepłego odzienia wypłynęłam z przyjaciółmi na poszukiwanie wiosny. .. Przyszła, w niedzielę i została. Nie tylko na niebie ale i w naszych kojach, na pokładzie jachtu i na pewno w naszych sercach. Kiedyś, mój przyjaciel powiedział mi "Zakochaj się na wiosnę" - polecam. Wspaniały pomysł na resztę roku. Przesyłam dziś ciepłe promienie wiosennego słońca znad zatoki z widokiem na słoneczną przyszłośc. :)